پخش تلویزیونی مسابقات ورزشی همواره از دغدغه های صدا و سیما و همچین فدراسیون های ورزشی بوده است و مسئولین فدراسیون ها همواره در تلاشند تا با جلب نظر رسانه ملی و نیز برقراری شرایط لازم برای این موضوع، زمانی از برنامه های تلویزیون را به رشته ورزشی خود اختصاص دهند.
این تلاش ها گاهی برای پخش کلیپ و یا معرفی رشته ورزشی است که با کمک اسپانسرها و نیز رایزنی های مشاور رسانه ای فدراسیون به نتیجه می رسد ولی گاهی خواسته فدراسیون ها فراتر است و کوشش می کنند تا بخشی از مسابقات جهانی، آسیایی و حتی لیگ برتر خود را به صورت زنده و مستقیم از صدا و سیما پخش کنند.
پخش برخی از رشته های ورزشی نیز به صورت کلی در سیاست های صدا و سیما وجود ندارد که رشته هایی مانند بیلیارد و بولیگ و مسابقات بانوان شامل این سیاست ها می شود.
با تلاش های صورت گرفته در خصوص پوشش مسابقات بانوان در حال حاضر مسابقات تیراندازی و تیراندازی با کمان از تلویزون پخش می شود اما ورزش های با تحرک در این میان جایی ندارند.
عدم رغبت سیمای جمهوری اسلامی ایران به پخش این مسابقات مربوط به مسائل شرعی و تاکیدات اسلام بر عدم خودنمایی زنان در مقابل مردان است که کاملا منطقی و عقلانی است چرا که با توجه به فیزولوژی زنان و از آنجا که اندام زنان در دید بیشتری قرار دارند، پخش این مسابقات امکان پذیر نیست.
صحنه هایی مانند افتادن ورزشکاران زن به روی زمین، کشیده شدند پیراهن بازیکنان و پریدن انها به خصوص در ورزش هایی مانند فوتبال و هندبال شرایط را برای پخش زنده این مسابقات از تلویزیون مشکل تر کرده است.
همچنین از آنجا که بر اساس مصوبه شورای عالی انقلاب فرهنگی، تمرینات و مسابقات زنان باید در اماکن ویژه باشد و مردان اجازه آمد و شد در این اماکن و دیدن این تمرینات و مسابقات را ندارند، پخش این مسابقات غیر قانونی است.
مرضیه اکبرآبادی در این خصوص گفت: به لحاظ منع قانونی که در مورد پخش تلویزیونی مسابقات بانوان وجود دارد ، زنان علاقمند به رشته های مختلف ورزشی می توانند این مسابقات را در استادیوم یا سالن ورزشی و از نزدیک تماشا کنند.
عدم پخش تلویزیونی مسابقات بانوان سبب شده است تا استقبال اسپانسرها از ورزش بانوان کاهش یابد که این امر مشکلات اقتصادی زیادی را برای باشگاه ها به همراه داشته و همین موضوع سبب شده است تا تفاهم نامه ای میان سازمان تربیت بدنی و تمامی فدراسیون های ورزشی امضا شود و طی آن باید حداقل 40 درصد اعتبارات و درآمدهایشان را در حوزه ورزش زنان هزینه کنند اما باید قبول کرد که اولا این قانون در تمام فدراسیون ها به صورت صد در صد اجرا نمی شود و دوما اگر هم این بودجه به بخش بانوان اختصاص یابد پاسخگوی نیازهای بانوان نیست.
پخش تلویزیونی مسابقات زنان علاوه بر اینکه بسیاری از مشکلات مالی باشگاه ها را به سبب جذب اسپانسربر طرف می کند، از نظر روحی نیزتاثیر زیادی در عملکرد بازیکنان دارد.
نداشتن پخش تلویزیونی سبب شد تا برخلاف آنچه به نظر می رسید که با گذشت چند سالی از فعال شدن فوتبال زنان و افزایش کیفیت بازی‌های فوتبال زنان تعداد تماشاگران هم رشد داشته باشد، در مهم‌ترین بازی‌هایی هم که در ایران برگزار می‌شود، کمتر زنی حاضر می‌شود به ورزشگاه برود و مسابقات لیگ هم تقریبا بدون تماشاگر انجام می‌شود.
همچنین با اینکه از چند سال پیش با طراحی لباس‌های ورزشی پوشیده، تیم‌های ورزشی زنان ایران در تورنمنت‌های متعدد بین‌المللی شرکت کرده‌اند و تصاویری از آنها در شبکه‌های تلویزیونی و روزنامه و مجلات غیر ایرانی منتشر شده است اما اخبار فوتبال زنان نه تنها حجم کمی از اخبار ورزشی ایران را به خود اختصاص می‌دهد و سابقه نداشته حتی صحنه‌های کوتاهی از بازی آنها در تلویزیون به تصویر کشیده شود.
با محدودیت‌هایی که ورزش زنان و به خصوص فوتبال دارد، انتظار نمی‌رود که دیدار کاملی از فوتبال زنان از تلویزیون ایران به نمایش گذاشته شود اما آنها حق خودشان می‌دانند که حداقل اخبارشان به نحو بهتری پوشش داده شود.
ممکن است رسانه های نوشتاری قسمتی از اخبار فوتبال بانوان را پوشش دهند اما پخش تلویزیونی مسابقات در رسانه ملی تاثیر بیشتری بر انگیزه بازیکنان دارد و اعتماد به نفس ورزشکار را افزایش می دهد به علاوه با این روش می توان در گسترش فوتبال در میان بانوان جوان گام های مثبتی برداشت که اگر این چنین نبود فدراسیون ها برای پخش لیگ های خود از سیما تلاش نمی کردند و به خبرگزاری ها و روزنامه ها اکتفا می کردند.
همچنین با توجه به اینکه امروز تلویزیون در تمام خانه ها وجود دارد و در دسترس است، برد خبری بیشتری در بین رسانه ها دارد و در گسترش مخاطبین و علاقه مندان این رشته تاثیر زیادی دارد.
سلام
بلاخره درست میشه
یه کم به روز کن خبراتو بهار
جون
چشم مرجان جونم .