تاریخچه جودو بانوان

پروفسور جیگاروکانو بنیانگذار جودو , معتقد بود که یکی از اهداف تعلیم و تربیت بدنی در ژاپن باید پذیرش زنان در تمرین جودو باشد. در آغاز , هدف اصلی تعلیم جودو برای زنان , یادگیری دفاع از خود بود. بنابراین یادگیری تکنیکهای دفاع شخصی بیشتر مورد تاکید قرار گرفت .

به راستی در گذشته ای قریب ۱۰۰ سال پیش و قبل از آن , زنان , بویژه زنان ژاپن , خیلی متواضع بودند.کیمونوی آنها خیلی انحصاری بود سبک,موهایشان و به طور کلی لهجه آنها مشکلی برای ورزش بود زنان طبقه متوسط بالایی خیلی با وقار و  متین بودند.سبک زندگی جامعه امروزی می طلبد که زنان از اعتماد به نفس بیشتر و قدرت بدنی وسلامت ذهنی بالاتری برخوردار باشند.  

                      

با توجه به اینکه به طور طبییعی در فرم بدنی ,بین زنان و مردان تفاوتی وجود دارد,لذا جیگاروکانو از همان ابتدا معتقد بود که یک روش شگرد متفاوت تهیه وفراگیری در جودو  برای زنان لازم است.دوشیزه سوکو آشیا اولین زنی بود که در سال ۱۸۹۳ در کلاسهای جودو حضور پیدا می کرد وجودو کودوکان را زیر نظر استاد جیگارو کانو فرا گرفت. بعدها جیگارو کانو به همسرش سوماکو ودوستان شخصی همسرش و سپس به دختر بزرگش , نوریکو واتانوکی (کانو) جودو را آموزش داد.  

نوریکو واتانوکی درسال ۱۸۹۳ متولد شد , و وقتی که به سن قانونی رسید, ریاست بخش زنان انجمن جودو کودوکان  (جوشی بو) را به عهده گرفت.در سال ۱۹۰۵ جیگارو وکانو یک سالن تمرین بزرگ در مدرسه کوبون گاکوین در توکیو تاسیس نمود؛ جایی که بعضی از افراد دانشگاه زنان ژاپن ودبیرستان دختران اچارنومیزو, تعلیمات سختی را در آنجا طی می کردند. یکی از برجسته ترین دانشجو یان جودو در آن زمان دوشیزه کینکو یا سارا بود, کسی که درست نمودن لباس جودو پنبه ای میکاوا برای هر گروه از زنان را به عهده گرفت. درسال۱۹۱۶ در ژا پن جودو یکی از اهداف اصلی ورزش مدارس دختران گردید.

در نوامبر۱۹۲۳ آقای توماتسو هوندا اولین آموزگار جودو زنان در انجمن کودکان جودو شد. در اکتبر ۱۹۲۶ همایشی با شرکت ۱۲ شاگرد که از هوکاید وژاپن وفوکودا وناکاساکی در جنوب برای دو هفته جمع شده بودند, جهت تعلیم بانوان برگزار گردید. 

                             

در نوامبر۱۹۲۶ کودکان بخش زنان (جوشی بو) را تاسیس کرد. وآنرا از بخش مردان در زیر سالن کا نیوزاکا, توماتسو هوندا با آیکو شیبا ریس سالن تمرین جدا گردید.

در اوایل سال ۱۹۴۵, جودوی بانوان کاملاً تا سیس شد و خیلی از زنان ژاپن کمربند سیاه گرفتند.رشد شهرت جودو در مدارس ودانشگاهها ی زنان بدیهی بود. در زمان دوشیزه ماسا کونوریتوری دان ۵ و دوشیزه کیکوفوکو دان۴, از آموزگاران (مربیان) بخش زنان کودکان بودند. بعد ها استاد تاکاهاشی به این سمت منصوب گردید. 

جیگاروکانو سالهای زیادی را درباره اختلاف فرم بدنی و روانی مردان وزنان در جودو اندیشه کرد.قبل مرگش . او یایه جودو زنان را طرح کرد. او اندیشه اش را روی ظرفیت بدنی و سطوح تحمل زنان را در جودو (جودوی بانوان) را بنا نهاده است. درسال ۱۸۷۷کاتاهایی از قبیل جونو کاتا, ناگه نو کاتا, کاتامه نوکاتا,و کیمه نوکاتا را پا یه گزاری کرد که همه این کاتاها در درجات مختلف کمر بند مشکی زنان ترکیب شدند. در سال ۱۹۴۳ جیرو نانگو ( پسربرادرجیگاروکانو) کاتای دفاع شخصی زنان (گوشین هو) و همچنین قسمتی از نیاز های کیو یا درجات اولیه در زنان را به وجود آورد. جیگاروکانو عقیده داشت که باید تکنیکهای جودوی موجود  در سطوح مرکزی بدن را به تدریج وکم کم به شاگر دان یاد دهد و زمانی که شاگردان به حد کافی آزموده  شدند و از عهده تکنیکها بر آمدند  به انها تکنیکهای سخت  را یاد دهد. از این رو تنها وقتی که دانش آموزان (هنر جویان ) در او کمی وازا یا فنون شکستن, مهارت پیدا  می کردند تکنیکهای خطرناک بیشتری را معرفی می کرد.در تکمیل این فنون زمیو کایتن یا غلتیدن به جلو بطور حیاتی مهم بوده است

 با توسعه دفاع شخصی و کاتا, جیگا رو کانواصول آتمی وازا یا فنون ضربه به نقاط حساس خیلی مهم را مورد بررسی و رسیدگی قرارداد.

 یک طبقه اساسی در تکمیل کار و اجرای همه تکنیکهای افتادن وپرتاب شدن ,تمرین آزاد (رندوری) است. رنراکیووازا (تکنیکهای ترکیبی)و گایشی وازا (تکنیکهای مخالف ) جزﺀ مکمل همه جنبه های رندوری فرض شده بودند. عموﻣﴼزنان سازمان بدنی قوی مثل مردان ندارندوبه همین, خاطر او بیشتربه اهمیت تای ساباکی ها (جایی در حرکت بدن) و فرار وگریزها تاکید می کرد. در این مرحله, زنان در مسا بقه جودو شرکت نکردند. 

                                            

در سال ۱۹۴۹, اولین فراگیری زن خارجی ای که در بخش بانوان انجمن کودوکان, جودو را مطالعه کرد.دوشیزه روت گاردینر از شیکاکوامریکا بود. دوشیزه گارد ینر قبلا"جودو را به وسیله آموزگاران مردان یاد گرفته بود که هدف اصلی او در بازدید از کشور ژاپن یادگیری دان دو بود. دوشیزه کولت از فرانسه دومین فراگیر زن خارجی بود که در بخش زنان انجمن کودوکان جودو را مطالعه کرد. و دوشیزه هلن کارولو ازاوکلند کالیفرونیای امریکا سومین دانشجوی زن خارجی بود.

از آن زمان به بعد زنان زیادی از همه جهان به ژاپن برای یاد گیری جوشی جودو سفر کردند. در آن زمان وسایل و امکانات مورد نیاز در بخش کودوکان جودو به قدر مورد نیاز وجود نداشت. و هنر جویان خارجی هر در کودوکان تمرین می کردند وپس از تمرین به محل زندگی خود در Y.W.C.A  توکیو در نزدیک ناحیه کانرا می رفتند.کودوکان نوسازی را شروع کردوبخشهای از ساختمان دوباره ساخته شد این طرح درسال ۱۹۸۲ آغاز شد. کودوکان در آوریل ۱۹۸۴ تکمیل گردید و مکانی جدید برای هنر جویان خارجی زن گردید

 دوشیزه کیکو فوکو- دان ۷ یکی از  ا ولین اساتید جوشی کودوکان (آموزگاران زن) بود که برای یاد دادن جودو به کشورهای خارجی مسافرت کرد. ایشان به استرالیا و فیلیپین و سپس به  ایالات متحده امریکا مسافرت نمود و به طور دایم در آنجا زندگی نمود. ایشان همچنین ارایه سیمنارهای جودو بانوان به کاندا هم مسافرت نمود.

دومین فردی که بالاترین درجه دان کودوکان زنان در جهان را دارد خانم هاروکو نیبوشی دان ۷ (از مربیان) بزرگ انجمن کودوکان جودو و دوشیزه کیکوفوکودا دان ۷ از کالیفرینا امریکا و دوشیزه ماساکو نوری تورمی که قبل از مرگش (بعد ازیک بیماری سخت در سال ۱۹۸۱ ) به دان ۷ ارتقا یافت.

زنان بسیار زیادی در کشورهای جهان,جودو را توسط مربیان مشهور مرد یاد گرفتند. اما آنها اجازه نداشتند در مسابقات جودو شرکت نمایند. تا اینکه اولین مسابقات بین المللی جودو بانوان درمیدان باغ مدیسون درنیویورگ  نوامبر ۱۹۸۰ برگزار شد. دومین دوره مسابقات جودو بین ا لمللی جودو بانوان را در دسامبر ۱۹۸۲ در پاریس برگزار گردند.تا این زمان هنوز در بازیهای المییک شرکت نکرده بودند.

تقریباً ۱۲۰ سال از تولد جودو گذشته است و تقریباً ۱۱۰سال از یاد دادن جیگاروکانو به اولین هنرجو مونث, دوشیزه سوکوآشیا می گذرد.

سطوح بین المللی جودو زنان در آن زمان اهداف فنی بزرگ نداشت و یک فقدان جدی برای مربیان مشهور زن جهان وجود نداشت و خیلی از زنان مایل نبودند که زندگی خود را در راه یادگیری حرفه ای رشته جودو فدا نمایند.

اولین فدراسیون جودوی بانوان در جهان به وسیله دوشیزه پاتریشیا هر ینگتون دان ۵ و خانم بتی هیو سگی دان ۴ در سال ۱۹۶۸ به هدف ترویج کودوکان جوشی جودو  (جودوی بانوان) در استرالیا تاسیس شد .

زنان باید تمام جنبه های جودو را بدون چشم پوشی از هیچ قسمت, مورد توجه قرار دهند. به راستی زنان معاصر در سال ۲۰۰۱ بسیار متفاوت از زنان متواضع عصر جیگارو کانو هستند.هر کشوری فرهنگ سیاسی خاصی, راجع به نمونه رفتاری زنان در ورزش داراست. زنان معاصر به خاطر برخودار از آزادی شرکت در ورزش,امروزه قویتر واز لحاظ روانی با حرارت وبا جرﺃت تر از پیشینیان هستند.