زنان مسلمان در تاریخ المپیک

سابقه ممنوعیت حضور زنان در المپیک، به نخستین بازیهای المپیک مدرن در سال 1896 باز می گردد اما مشارکت زنان در بازیهای المپیک از سال 1992 به بعد به بحثی فراگیر و مهم تبدیل شد و پیگیری آن مثمر ثمر واقع شد؛ چراکه در بازیهای سال 1992 بارسلونا کاروان اعزامی 35 کشور جهان، که نیمی از آنها کشورهای مسلمان بودند، بدون هیچ ورزشکار زنی در المپیک حاضر شد.برای کاهش تعداد این کشورها و افزایش حضور زنان ورزشکار در المپیک اقداماتی صورت گرفت؛ از جمله اینکه دو وکیل فرانسوی به نامهای آنی سوگیر و لیندا ویل کوریل، گروهی را برای فعالیت در کشورهایی از این دست تشکیل دادند. آنها با این ادعا که این کشورها از قوانین ضد تبعیض المپیک تخطی کرده اند، مذاکره با کمیته بین المللی المپیک را آغاز کردند تا بتوانند تحریم کشورهایی که زنان خود را از حضور در المپیک منع می کنند، تصویب کنند.

آشنایی با تاریخچه فوتبال زنان در آلمان

زنان > ورزش  - همشهری آنلاین:
در سال ۱۹۳۰ اولین تیم فوتبال زنان در آلمان در شهر فرانکفورت تشکیل شد و یک سال بعد از تاسیس، در پی اعتراض‌ها و مخالفت‌های شدید از هم پاشید

پس از جنگ جهانی دوم حضور و نقش زنان در شکل‌گیری آلمان نوین به مراتب پررنگ‌تر از گذشته شد.

ورزش فوتبال نیز یکی از این عرصه‌ها بود و در همین دوران بحث و بررسی فوتبال زنان به فدراسیون فوتبال آلمان کشیده شد.

در سال ۱۹۵۵ فدراسیون فوتبال آلمان، باشگاه‌های فوتبال این کشور را رسما منع کرد که بخشی از فعالیت‌ها و همچنین زمین‌های تمرین تحت پوشش فدراسیون را به فوتبال زنان اختصاص دهند.

اما در دهه‌های50 و 60 میلادی در گوشه و کنار آلمان، زنان با تشکیل تیم‌هایی غیررسمی به فوتبال، می‌پرداختند. سرانجام در سال ۱۹۷۰ فدراسیون فوتبال آلمان سرانجام فوتبال زنان را به رسمیت شناخت.

چهار سال بعد، برای اولین‌بار مسابقات قهرمانی فوتبال زنان آلمان انجام گرفت و در سال ۱۹۸۰، نیز برای اولین بار جام حذفی فوتبال زنان برگزار شد.

فوتبال زنان آلمان در طول 4 دهه فعالیت رسمی، از لحاظ ساختار دچار تغییر و تحولات اساسی شد و لیگ دسته اول فوتبال زنان آلمان برقرار شد و در مجموع ۱۲ تیم دسته اول را در بر می‌گیرد.

در اواخر دهه 90 میلادی تیم‌های ملی فوتبال برای گروه‌های سنی مختلف دختران تشکیل شد، اما شکل‌گیری تیم ملی فوتبال زنان آلمان برمی‌گردد به سال ۱۹۸۲، سالی که تیم ملی فوتبال مردان آلمان در فینال جام جهانی ۳ بر ۱ از ایتالیا شکست خورد.
تیم ملی فوتبال زنان آلمان اولین بازی رسمی خود را در همان سال در برابر سوئیس انجام داد.

کارنامه تیم ملی فوتبال زنان آلمان تا سال 2011

تیم ملی فوتبال زنان آلمان علیرغم عمر نسبتا کم خود، از لحاظ موفقیت چیزی از ملی‌پوشان مرد این کشور کم ندارد.

زنان آلمان تا سال 2011 در مجموع 7 بار (در سال‌های ۱۹۸۹، ۱۹۹۱، ۱۹۹۵، ۱۹۹۷، ۲۰۰۱، ۲۰۰۵ و ۲۰۰۹) به عنوان قهرمانی اروپا دست یافته‌اند.

همچنین این تیم 2 بار ، در سال‌های ۲۰۰۳ و ۲۰۰۷، قهرمان جهان شده‌اند.

تاریخچه ی ورود زنان به مجامع ورزشی

بدنیست به گذشته های دور بنگریم و بدانیم در کتب تاریخی اگر چه از ورزش های مورد علاقه مردم و همچنین به جهت طبقاتی بودن جوامع در آن زمان از ورزش مخصوص هر یک از طبقات چیزهایی ذکر شده، اما از ورزش زنان به جز برای طبقه اشراف که دارای امکانات ویژه ای برای ورزش بودند، نامی به میان نیامده است.

زن طبق مفاهیم کهن، در شرایط اجتماعی خاص در حصار و از تمام فعالیت ها –به استثنای کارهای خانه داری و داخلی –محروم بود و چنانکه دیدیم از هیچ تربیتی بهره مند نمی شود.

آنچه در آن دوران-بین سقوط امپراتوری روم در مغرب تا حدود سال ۱۰۰۰ میلادی –قابل بیان است اینکه روحانیون مسیحیت با تمام قدرت سعی در متروک نگاهداشتن پرورش جسم داشتند و فلسفه تعلیماتی آنان چنین بود که برای تنویر روح، جسم را تحقیر نموده و آن را ابزار عنان گسیخته وجود بنامند، به تدریج بر اثر وجود جنگ ها و خونریزی ها و قحطی ها و دیگر عوامل که وجود داشت و قهراً تربیت بدنی و ورزش را برای پرورش جسمی انسان ضروری می نمود، بدان توجه شد و گرچه مردمی که بر اثر فشارهای بی رویه کلیسای منحط به جان آمده و طالب مفری برای گریز بودند، از آن به عنوان وسیله ای جهت تفریح و تفنن استفاده می کردند؛ اما رفته رفته علت اصلی توجه بدان، آماده سازی بدن برای مقابله با تهاجمات دشمنان گردید.

در قرون وسطی با اینکه خانم ها برای ورزش و تفریح اسب سواری می کردند و به شکار قوش و پرنده می رفتند و زن های کشاورزان در مزارع بکار اشتغال داشتند؛ ولی با این وجود تعلیم و تربیت آنها منحصر به محوطه ی خانه بوده است.

در عصر بعد از انقلاب صنعتی که بر اثر رنسانس و تحول علمی و فرهنگی، خط مسیر جدیدی در اوضاع سیاسی، اجتماعی وعلمی جهان مشخص شد، نمی توان تاریخ دقیقی را در ورود زنان به جوامع ورزشی مشخص نمود؛ اما آنچه مسلم است حقوقی که جوامع برای زنان قائل شدند و انگیزه هایی بر اساس این نوع نگرش، برای زنان در نظر گرفتند، مشخص کننده تقدم یا تاخر این ورود می باشد؛ چرا که ورود زنان در جوامع ورزشی مستلزم شرکت زنان در امور اقتصادی و سیاسی بوده است.

شرکت زنان در ورزش متناسب با جنگ توسعه و به اصطلاح استقلالی پس از جنگ جهانی بسیار فراتر گردیده است؛ در بررسی تاریخ المپیادها، از قرن ۱۹، درست در سال ۱۹۰۰ در المپیاد پاریس تعداد زنان شرکت کننده ۶ نفر بود، در سال ۱۹۰۴ در المپیاد، شرکت کننده ی زن وجود نداشت و بعدها در سال ۱۹۲۴ «پاریس» ۱۳۶ نفر بودند، این ارقامی است که حاکی از افزایش تعداد شرکت کنندگان زنان می باشد وبالاخره زنان که برای شرکت در بازی های المپیک مبارزات بسیار داشتند، در سال ۱۹۰۰ بود که اجازه شرکت در دورشته ی گلف و تنیس راه یافتند و دوپله از سکوهای افتخار را کسب کردند.