ایجاد انگیزه در ورزشکاران زن

از دیدگاه یک مربی ورزش، انگیزش شاید جالب ترین و آموزنده ترین موضوع در روانشناسی ورزش امروز باشد. مامعمولاً اطلاعات علمی کافی در اختیار نداریم تا ثابت کنیم بین دو جنس تفاوت های روانشناحتی زیادی وجود دارد. برخی از تفاوت های جامعه کاملاً آشکار است و در نتیجه در روش ها و رفتارهای روانشناختی نمایان است. مثلاً هیجان و عواطف در زنان آشکارتر است، اشک ریختن، رفتاری مورد قبول در زنان و نه مردان است. تفاوت دیگر، احتمالا از این جهت است که مردها سالیان سال با ورزش درگیر بوده اند، نقش آنها از نظر اجتماعی پذیرفته و تعریف شده است، در حالی که نقش زنان هنوز در مرحله ی انتقال است.
ادامه مطلب ...

زن و روانشناسی ورزش

زنان با بالا بردن توانایی های ذهنی می توانند به رویاهای خویش جامه ی عمل بپوشانند. همه ی ورزشکاران از اهمیت آمادگی های ذهنی و اعتماد به نفس آگاهی دارند. برای مثال در یک تحقیق مسابقات ورزشی زنان و مردان مقایسه شده است و دیده شده که در مسابقات تیراندازی با کمان شرکت فعالی داشته اند، زنان پیوسته در مسابقات ورزشی که به تمرکز حواس بسیار، ظرافت و قدرت نیاز دارد یا مثلاً مردان و زنان هر دو در مسابقات ورزشی شنا و دوو میدانی پیشرفت های قابل ملاحظه ای داشته اند و اختلاف میان آنها از نظر زمانی به سرعت رو به کاهش است. این پیشرفت زنان در ورزش نشان می دهد که امروزه بیش از هر زمان دیگری زنان به رقابت پرداخته اند که در این رقابت ها بدون تردید، پیشرفت ، یک اصل اساسی است.
ورزشکاران زن باید توانایی های بالقوه ی خویش را بشناسند و حتی مهمتر از آن مربیان، کارگزاران، پژوهشگران و افراد دیگری که بر ورزش زنان تاثیر گذار هستند نیز باید دیدگاه خود را در باره ورزشکاران زن بسط و گسترش دهند.
ادامه مطلب ...

تاثیرات ورزش در دوره های مختلف زندگی زنان

اولین سئوالی که در ذهن مطرح می شود این است که آیا بین مردان و زنان تفاوتهای جسمی که در ورزش کردن تأثیر بگذارد وجود دارد یا خیر ؟ باید بگویم بله ، در بسیاری از موارد تفاوتهایی وجود دارد که برخی از آنها به نفع خانمها بوده و باعث می شود آنها در برخی ورزشها موفق تر از آقایان باشند . به طور مثال : توانایی زنان در سرعت بخشی به دویدن بیشتر از مردان است و از آنجائیکه میزان چربی بدن آنها نیز از آقایان بیشتر است و به عنوان منبع انرژی عمل می کند ، خانمها در دوهای با مسافت طولانی از آقایان موفق ترند . از طرفی خانمها در دماهای بالا قابلیت عرق ریزی بیشتری دارند و این سبب تحمل بیشتر آنان در ورزش در هوای گرم می شود و بدلیل لایه ضخیم تر چربی تحملشان در هوای سرد نیز بیشتر است . البته قدرت عضلانی خانمها ۳۰٪ کمتر از آقایان است و مردان دارای استخوانهای بلند و متراکم تری هستند . در نتیجه در ضربه زدن مانند ضربات پا نیروی بیشتری وارد می کنند . از طرفی خانمها بدلیل اینکه پاهای کوتاهتری دارند در فعالیتهای تعادلی پایداری بیشتری از خود نشان می دهند . در هر صورت این تفاوتهای جسمی هیچگاه سبب ممنوعیت ورزش خاص برای خانمها نشده است .

در گذشته تصور می کردند خانمها بدلیل گذراندن مراحلی خاص مانند عادت ماهیانه ، حاملگی ، یائسگی و ... نباید ورزش سنگین انجام دهند در صورتیکه در حال حاضر این عقاید منسوخ شده اند و حتی در این مراحل نیز ورزش برای بانوان بسیار مفید است که در ذیل به آن می پردازیم .

ادامه مطلب ...

تاریخچه ی ورود زنان به مجامع ورزشی

بدنیست به گذشته های دور بنگریم و بدانیم در کتب تاریخی اگر چه از ورزش های مورد علاقه مردم و همچنین به جهت طبقاتی بودن جوامع در آن زمان از ورزش مخصوص هر یک از طبقات چیزهایی ذکر شده، اما از ورزش زنان به جز برای طبقه اشراف که دارای امکانات ویژه ای برای ورزش بودند، نامی به میان نیامده است.
زن طبق مفاهیم کهن، در شرایط اجتماعی خاص در حصار و از تمام فعالیت ها –به استثنای کارهای خانه داری و داخلی –محروم بود و چنانکه دیدیم از هیچ تربیتی بهره مند نمی شود.
آنچه در آن دوران-بین سقوط امپراتوری روم در مغرب تا حدود سال ۱۰۰۰ میلادی –قابل بیان است اینکه روحانیون مسیحیت با تمام قدرت سعی در متروک نگاهداشتن پرورش جسم داشتند و فلسفه تعلیماتی آنان چنین بود که برای تنویر روح، جسم را تحقیر نموده و آن را ابزار عنان گسیخته وجود بنامند، به تدریج بر اثر وجود جنگ ها و خونریزی ها و قحطی ها و دیگر عوامل که وجود داشت و قهراً تربیت بدنی و ورزش را برای پرورش جسمی انسان ضروری می نمود، بدان توجه شد و گرچه مردمی که بر اثر فشارهای بی رویه کلیسای منحط به جان آمده و طالب مفری برای گریز بودند، از آن به عنوان وسیله ای جهت تفریح و تفنن استفاده می کردند؛ اما رفته رفته علت اصلی توجه بدان، آماده سازی بدن برای مقابله با تهاجمات دشمنان گردید.
در قرون وسطی با اینکه خانم ها برای ورزش و تفریح اسب سواری می کردند و به شکار قوش و پرنده می رفتند و زن های کشاورزان در مزارع بکار اشتغال داشتند؛ ولی با این وجود تعلیم و تربیت آنها منحصر به محوطه ی خانه بوده است.
در عصر بعد از انقلاب صنعتی که بر اثر رنسانس و تحول علمی و فرهنگی، خط مسیر جدیدی در اوضاع سیاسی، اجتماعی وعلمی جهان مشخص شد، نمی توان تاریخ دقیقی را در ورود زنان به جوامع ورزشی مشخص نمود؛ اما آنچه مسلم است حقوقی که جوامع برای زنان قائل شدند و انگیزه هایی بر اساس این نوع نگرش، برای زنان در نظر گرفتند، مشخص کننده تقدم یا تاخر این ورود می باشد؛ چرا که ورود زنان در جوامع ورزشی مستلزم شرکت زنان در امور اقتصادی و سیاسی بوده است.
شرکت زنان در ورزش متناسب با جنگ توسعه و به اصطلاح استقلالی پس از جنگ جهانی بسیار فراتر گردیده است؛ در بررسی تاریخ المپیادها، از قرن ۱۹، درست در سال ۱۹۰۰ در المپیاد پاریس تعداد زنان شرکت کننده ۶ نفر بود، در سال ۱۹۰۴ در المپیاد، شرکت کننده ی زن وجود نداشت و بعدها در سال ۱۹۲۴ «پاریس» ۱۳۶ نفر بودند، این ارقامی است که حاکی از افزایش تعداد شرکت کنندگان زنان می باشد وبالاخره زنان که برای شرکت در بازی های المپیک مبارزات بسیار داشتند، در سال ۱۹۰۰ بود که اجازه شرکت در دورشته ی گلف و تنیس راه یافتند و دوپله از سکوهای افتخار را کسب کردند.