لباس ورزشی زنان مسلمان
پس از حضور پرافتخار و قابل قبول زنان ایرانی در بازی‌های آسیایی گوانگ‌جو و کسب بهترین نتایج بعد از انقلاب در حوزه ورزش زنان، بالاخره عده‌ای به این باور رسیدند که زنان ورزشکار ایرانی هم به اندازه مردان توانمند هستند. جدا از این موضوع، زنان ورزشکار ایرانی در کنار کسب مدال و افتخارآفرینی برای کشور ثابت کردند که با پوشش اسلامی هم می‌توان درخشید و قهرمان شد.
با حضور پررنگ‌تر زنان در صحنه‌های ورزشی بسیاری از طراحان لباس به شوق آمدند تا معضل لباس بانوان ورزشکار مسلمان را حل کنند. البته احساس نیاز به لباس ورزشی با رنگ و بویی از پوشش اسلامی تنها مختص ایران نبود و نیست، چرا که بسیاری از بانوان مسلمان غیرایرانی نیز رهرو راهی شدند که زنان ورزشکار ایرانی پرچم‌دار آن بودند.
رمیلا اختر، رییس فدراسیون ورزش زنان مسلمان (MWSF) درخصوص حضور زنان ورزشکار مسلمان و پوشش منحصر به فرد آنها در رقابت‌های بین‌المللی به روزنامه گاردین گفته: «ظهور و درخشش زنان مسلمان و ورزشکار برجسته، انگیزه زیادی برای سایر مسلمانان ایجاد کرد تا فعالیت‌های ورزشی خود را جدی‌تر دنبال کنند. زنان ورزشکار شناخته‌شده و مشهوری چون نوال المتوکل از مراکش و هسیبا بولمرکا از الجزایر، دو زن مسلمانی هستندکه در رقابت‌های دومیدانی المپیک مدال طلا را به خود اختصاص دادند و از ورزشکاران محبوب و الگوی زنان مسلمان به‌شمار می‌روند.
با این حال بولمرکا، بعد از آنکه به خاطر نوع پوشش هنگام تمرین، مورد انتقاد قرار گرفت، اغلب مجبور بوده فعالیت‌های ورزشی‌اش را در خارج از کشور خود دنبال کند.»
در بازی‌های المپیک ۲۰۰۴ آتن، زنان ورزشکار کشورهای مسلمانی چون عراق، افغانستان، بحرین، کویت و سومالی نیز حضور داشتند؛ به‌عنوان مثال، راکیا القیصر، ۱۸ساله از بحرین، توجه بسیاری را به خود جلب کرد. وی در حالی در رقابت‌های دو صد متر المپیک حاضر شد که تنها صورت خود را نپوشانده و پوشش اسلامی خود را کاملا حفظ کرده بود.سندی دیگر بر این ادعا، این است که سالانه بودجه‌ای بالغ بر ۱۶۰ میلیارد پوند به صنعت تولید پوشاک ورزشی که اخیرا توجه و قدرت خود را برای تامین پوشاک ورزشی بیش از ۶۵۰ میلیون زن مسلمان به‌کار گرفته، تخصیص یافته است. تولیدکنندگان به دنبال آغاز تولید انبوه یونیفورم‌های ورزشی هستند که تماما بدن ورزشکار را می‌پوشانند. سال گذشته، شرکت نایک و یونایتد نیشنز، با همکاری یکدیگر، یونیفورمی برای زنان والیبالیست کشور سومالی طراحی و تولید کردند که سر و بدن آنها را به طور کامل می‌پوشاند.
در بازی‌های آسیایی دوحه سال گذشته نیز شاهد حضور ورزشکاران مسلمان دیگر، با پوششی مشابه بودیم. همچنین آحدا زانتی، طراح لباس استرالیایی توانسته لباس شنایی طراحی کند که هم از سوی زنان نجات‌غریق مسلمان استرالیایی و هم از جانب برخی شناگران مسلمان حاضر در المپیک پذیرفته شده است. این طراح همچنان به‌دنبال طراحی لباس‌های راحت و مناسب برای زنان مسلمان است و می‌گوید: «به عنوان یک دختر مسلمان فعال، انجام فعالیت‌های ورزشی با آن لباس و پوشش را بسیار مشکل می‌بینم و به همین خاطر سعی می‌کنم در عین حفظ اصول زنان مسلمان، لباس‌هایی طراحی کنم که مانع فعالیت و شکوفایی استعدادهای بالقوه زنان ورزشکار مسلمان نشود.»
با این حال، اگرچه مساله طراحی لباس‌های ویژه که به رغم دارا بودن خصوصیات یک پوشش اسلامی، یک لباس ورزشی به شمار بیاید، اوایل مساله دور از ذهنی به نظر می‌رسید اما مدتی است این مشکل راه‌حلی پیدا کرده و راه را برای حضور زنان ورزشکار ایران و مسلمان باز کرده است. در ایران هم همایشی که در دانشگاه الزهرا برای طراحی لباس ورزشکاران زن ایرانی در رشته‌های همگانی برپا شد، خود نشانه‌ای از حمایت مسوولان از زنان ورزشکار است. این اولین حرکت برای انتخاب و تعیین لباس ورزشکاران زن ایرانی بود که به شهامت احتیاج داشت و با توجه به تاکید مقام معظم رهبری بر ورزش همگانی از همه دانشگاه‌های سراسر کشور برای حضور در این همایش دعوت شد و دانشگاه الزهرا این حرکت را آغاز کرد. از بین ۸۸ طرح ارسال‌شده، ۵۰ طرح به کمیته داوری رفت و پنج طرح به عنوان طرح برتر انتخاب شدند. به گفته معاون سازمان تربیت‌بدنی در امور زنان، انتخاب این پنج طرح با همفکری دستگاه‌هایی از جمله کمیسیون مدل و لباس وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و شورای صیانت از عفاف و حجاب وزارت کشور صورت گرفت. برنده این همایش آیدا پور، طراح 22ساله و دانشجوی ترم آخر دانشگاه الزهرا در رشته طراحی لباس بود که در مورد چگونگی پردازش ایده و طراحی لباس‌های ورزشی زنان توضیح داد: «با خانم‌هایی که در پارک‌ها و مجامع عمومی ورزش می‌کردند، ارتباط می‌گرفتم و می‌پرسیدم دوست دارند شال یا روسری‌ای که می‌خواهند با آن ورزش کنند، چه ویژگی‌هایی داشته باشد و چطور از نظر حرکتی و پوششی راحت‌تر هستند. قبل از اینکه شروع به طراحی کنم، پرسش‌نامه‌ای طراحی و از خانم‌ها نظرخواهی کردم. در انتها متوجه شدم نکات و نیازهای مشترکی بین صحبت‌هایشان وجود دارد. سعی کردم آن نکات را رعایت و آن نیازها را برآورده کنم. عده‌ای دوست داشتند هم حالت گشاد داشته باشد و هم شبیه مانتو باشد.
روزنامه شرق
سلام، وبلاگ جالبی دارین.
خوشحال میشم به وبلاگ من هم سر بزنین.