تحقیقات محققان انستیتو ملی سرطان آمریکا نشان داد اگر چه از این عوامل برای تخمین خطر سرطان پستان در زنان استفاده می‌شود اما معمولاً برخی عوامل مانند سوابق ارثی و ژنتیکی قابل تعدیل و تغییر نیستند.
این تحقیقات با استفاده از داده‌های تحقیقی بر روی 5 هزار زن در ایتالیا انجام شده است و شامل 3 عامل خطرزا مصرف الکل، فعالیت جسمی و وزن بدن است و 5 فاکتور دیگر است که اصلاح آنها سخت است: سوابق خانوادگی، تحصیلات، فعالیت شغلی، خصوصیات سرگرمی و سوابق بافتی.
حداقل استاندارد برای تغییر سبک زندگی باید دست کم 2 ساعت ورزش در هفته (برای زنان 30 تا 39 سال) و BMI کمتر از 25 برای زنان 50 سال به بالا باشد.
به نوشته هلث دی این فاکتورها به طور کلی منجر به کاهش 6/1 درصدی احتمال ابتلا این سرطان در زنان بالای 65 سال، کاهش 2/3 درصدی در میان زنان دارای سوابق خانوادگی سرطان سینه و کاهش 1/4 درصدی در میان زنان دارای فاکتورهای اصلاح پذیر می‌شود.
به گفته محققان اگر چه امید به اینچنین تغییراتی در سبک زندگی خیلی خوش بینانه است اما باید دانست که کاهش 6/1 درصدی موارد ابتلا به معنای 16 هزار مورد کمتر ابتلا به این سرطان است.
خبرگزاری بین المللی زنان و خانواده
گروهی از کارشناسان ورزشی و دانشمندان، با ورزش کردن زنان به شدت مخالفند، و گروهی نیز در نقطه مقابل آن ها قرار داشته، و آن را برای زنان و دختران لازم و ضروری می دانند. ما در این جا به نحو اختصار به این دو نظریه اشاره می نماییم.
اولین سئوالی که در ذهن مطرح می شود این است که آیا بین مردان و زنان تفاوتهای جسمی که در ورزش کردن تأثیر بگذارد وجود دارد یا خیر ؟ باید بگویم بله ، در بسیاری از موارد تفاوتهایی وجود دارد که برخی از آنها به نفع خانمها بوده و باعث می شود آنها در برخی ورزشها موفق تر از آقایان باشند . به طور مثال : توانایی زنان در سرعت بخشی به دویدن بیشتر از مردان است و از آنجائیکه میزان چربی بدن آنها نیز از آقایان بیشتر است و به عنوان منبع انرژی عمل می کند ، خانمها در دوهای با مسافت طولانی از آقایان موفق ترند . از طرفی خانمها در دماهای بالا قابلیت عرق ریزی بیشتری دارند و این سبب تحمل بیشتر آنان در ورزش در هوای گرم می شود و بدلیل لایه ضخیم تر چربی تحملشان در هوای سرد نیز بیشتر است . البته قدرت عضلانی خانمها ۳۰٪ کمتر از آقایان است و مردان دارای استخوانهای بلند و متراکم تری هستند . در نتیجه در ضربه زدن مانند ضربات پا نیروی بیشتری وارد می کنند . از طرفی خانمها بدلیل اینکه پاهای کوتاهتری دارند در فعالیتهای تعادلی پایداری بیشتری از خود نشان می دهند . در هر صورت این تفاوتهای جسمی هیچگاه سبب ممنوعیت ورزش خاص برای خانمها نشده است .
در گذشته تصور می کردند خانمها بدلیل گذراندن مراحلی خاص مانند عادت ماهیانه ، حاملگی ، یائسگی و ... نباید ورزش سنگین انجام دهند در صورتیکه در حال حاضر این عقاید منسوخ شده اند و حتی در این مراحل نیز ورزش برای بانوان بسیار مفید است که در ذیل به آن می پردازیم .